+48 22 400 76 60 info@ppcc.pl

Informacje o Angoli

Nazwa oficjalna

Angola, Republika Angoli

Obszar

Powierzchnia całkowita: 1 246 700 km2

Liczba ludności

24 383 miliony

Język oficjalny

portugalski

Stolica

Luanda

Podział administracyjny

Angola jest podzielona na 18 prowincji:
Bengo, Benguela, Bié, Kabinda, Cuando Cubango, Kwanza Północna, Kwanza Południowa, Cunene, Huambo, Huila, Luanda, Luanda Północna, Luanda Południowa, Malanje, Moxico, Namibe, Uíge i Zair.Prowincje dzielą się na 163 powiaty, w których z kolei obowiązuje podział na 475 gminy.

Lokalizacja

Angola znajduje się na zachodnim wybrzeżu na południu Afryki, między Namibią i Republiką Demokratyczną Konga. Graniczy również z Kongiem i Zambią, a od zachodu z Oceanem Atlantyckim.

W granicach Angoli znajduje się 1 600 km linii brzegowej i wyłączna strefa ekonomiczna rozciągająca się na 370 km.

Klimat

Klimat Angoli dzieli się na dwie pory roku: pierwsza z nich, zimniejsza i bardziej sucha, obejmuje okres od czerwca do końca września, i druga, cieplejsza i deszczowa, od października do przełomu kwietnia i maja. Średnia temperatura wynosi 20ºC, z tendencją do cieplejszego klimatu na wybrzeżu i chłodniejszego w strefie centralnej.

Strefa czasowa

WAT (West Africa Time);
UTC + 1
Nie stosuje się czasu letniego.

Kraje sąsiadujace

Demokratyczna Republika Konga, Zambia, Kongo i Namibia.

Pasma górskie

Najwyższym szczytem Angoli jest Moko, 2620m. Wysokością wyróżniają się również takie góry jak Luvilii, 2370m lub góra wulkaniczna na południe od rzeki Kuanza, Caculo-Cabaza, osiągająca 1000m. Środkowy region kraju znaczony jest przez nieregularne płaskowyże o wysokich zboczach, takie jak góra Tala Mugongo (1300m) czy Chella i Visseca (1600m). Obszar górski podzielony jest na dwie części przez rzekę Kuanzę.

Główne rzeki

Kuanza (966 km)
Cuango (855 km)
Cuando (735 km)

Największe jezioro

Jezioro Dilolo

Surowce mineralne

Głównymi bogactwami mineralnymi Angoli są diamenty i rudy żelaza. Posiada także na swoich terenach zasoby magnezu, miedzi, złota, fosforanu, granitu, marmuru, uranu, kwarcu, ołowiu, cynku, wolframu, cyny, fluorytu, siarki, skalenia, kaolinu, miki, asfaltu, gipsu i kredy.

Największe miasta

Luanda
Huambo
Lobito
Benguela
Lucapa

Demografia

Populacja – 24 383 301 (wg spisu ludności z 2014r.)
Populacja miejska – 59,14% (dane z 2011r.)
Populacja wiejska – 41,86% (dane z 2011r.)

Dominująca religia

Rzymskokatolicka (wyznawana przez połowę ludności)

PKB

*Ważony parytetem siły nabywczej:
Łączny: 139 059 tys. mln USD (113 tys. mln EUR)
Per capita: 6 484 USD (5 269 EUR)
Nominalny:
Łączny: 131 407 tys. mln USD (107 tys. mln EUR)
Per capita: 6 127 USD (5 000 EUR)

Stopa bezrobocia

26% (wg danych ze stycznia 2014)

Waluta

Kwanza (AOA)
EUR= 124,931 AOA
USD= 101,490 AOA

Numery alarmowe

Pogotowie Ratunkowe (Ambulans): 112
Policja: 113
Straż Pożarna: 115

Konstytucja

Konstytucja Republiki Angoli

System Polityczny

Republika Angoli jest Republiką Prezydencką bazującą na systemie politycznym multipartyjnym. Prezydent Angoli jest głową państwa i sprawuje władzę wykonawczą. Angolski parlament, Zgromadzenie Narodowe, pełni władzę ustawodawczą.

Prezydent

João Lourenço

Wiceprezydent

Bornito Sousa

Władza wykonawcza

Prezydent Republiki jest głową państwa, posiadaczem władzy wykonawczej i Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych Angoli. Sprawuję władzę wykonawczą, wspomagany przez wiceprezydenta oraz radę ministrów.
Prezydent Republiki promuje i wspiera jedność narodową, niepodległość, integrację terytorialną i reprezentuje Angolę wewnątrz i zewnątrz kraju. Broni poszanowania Konstytucji, zapewnia respektowanie prawa, traktatów i umów międzynarodowych oraz zapewnia skuteczne funkcjonowanie organów państwowych.

Władza ustawodawcza

Zgromadzenie Narodowe, parlament Republiki Angoli, jest jedynym organem który reprezentuje i wyraża suwerenną wolę narodu angolskiego i sprawuje władzę ustawodawczą. Jest złożona z członków wybranych zgodnie z zasadami zdefiniowanymi w Konstytucji i w Prawie.
Członkowie parlamentu są wybierani w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich, tajnych i cyklicznych przez obywateli kraju, którzy ukończyli 18 lat i osoby zamieszkujące terytorium kraju oraz obywateli żyjących za granicą ze względu na obowiązki, naukę, choroby i inne sytuacje życiowe. Członkowie parlamentu zgodnie z prawem są wybierani raz na pięć lat na zasadach proporcjonalnych.

Władza sądownicza

Trybunały są suwerennym organem wymierzającym sprawiedliwość w imieniu narodu. W sprawowaniu swoich obowiązków sądowych, trybunały są niezależne i bezstronne, podlegając jedynie Konstytucji i Prawu.
Trybunałami wyższej instacji w Republice Angoli są Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Trybunał Obrachunkowy i Nawyższy Trybunał Wojskowy.
Trybunały zapewniają i strzegą przestrzegania Konstytucji, Prawa i wszelkich będących w użyciu przepisów prawnych, ochrony uzasadnionego prawa i interesu obywateli i instytucji i rozważają legalność aktów administracyjnych. Decyzje trybunałów są wiążące dla wszystkich obywateli i osób prawnych i są ważniejsze niż postanowienia jakiejkolwiek innej władzy. Wykonując swoje obowiązki, sądy podlegają jedynie Konstytucji i Prawu.

Polityka zagraniczna

Republika Angoli jest członkiem następujących organizacji:
*Organizacja Narodów Zjednoczonych (UN)
*Światowa Organizacja Ceł (WCO)
*Światowa Organizacja Handlu (WTO)
*Wspólnota Państw Portugalskojęzycznych (CPLP)
*Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)
*Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC)
*Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)
*Grupa AKP (ACP)

Transport drogowy

Odradza się podróżowania drogami i drogami ekspresowymi poza dystryktami i miastami (a w niektórych przypadkach także wewnątrz nich) pojazdami innymi niż z napędem 4×4. Pomimo iż w przeszłości istniała sieć dróg dobrej jakości, warunki pogodowe i wojna istotnie wpłynęły na powierzchnię dróg, pozostawiając ją popękaną i dziurawą. W niektórych obszarach zostały ustanowione drogi zastępcze omijające najgorsze części dróg. Ponadto trzeba zwracać szczególną uwagę na obecność znaków ostrzegających o kopalniach na poboczach.


Detailed Road Map of Angola

Z Luandy do Huambo: 516 km
Z Luandy do Lobito: 513 km
Z Huambo do Lobito: 315 km

Długość dróg, według danych z 2001:
Całkowita długość dróg: 51 429 km
Utwardzone: 4349 km
Nieutwardzone: 46 080 km

Transport kolejowy:

Istnieją trzy oddzielne linie, niepołączone ze sobą:
– Linia kolejowa z Luandy, Linia Północna, jest linią kolejową o długości 424 km. Jest to linia o rozstawie przylądkowym biegnąca od Luandy do Malanje obsługująca transport pasażerski i towarowy.
– Linia kolejowa z Bengueli, Linia Centralna, łączy Lobito, leżące na wybrzeżu, z Luau, miastem leżącym koło granicy z Demokratyczną Republiką Konga, a tym samym m. in. z liniami kolejowymi Demokratycznej Republiki Konga i Zambii. Jest to również linia o rozstawie przylądkowym, o długości 1 344 km.
– Lina kolejowa Moçãmedes, Linia Południowa, ma długość 907 km i łączy Namibe i Menongue. Została oddana do użytku po remoncie w 2012 roku.

Autobusy:

Transport autobusowy w Angoli jest ograniczony ze względu na niską jakość dróg. Nieliczne kursujące regularnie autobusy są zazwyczaj przeciążone. W Luandzie można skorzystać z prywatnej sieci autobusowej TURA (Miejski Transport Autobusowy Angoli). Oprócz tego większość hoteli dysponuje transportem z lotniska (Airport Shuttle).

Transport powietrzny:

Angola posiada 243 lotniska, z czego 32 ma utwardzone pasy startowe. Poniższa mapa prezentuje lokalizację najważniejszych lotnisk:

Angolska ekonomia jest jedną z najszybciej wzrastających ekonomii światowych. Według magazynu The economist w latach 2001-2010 średni roczny wzrost PKB w Angoli wynosił 11,1%. Od 2002 roku, czyli zakończenia trwającej 27 lat wojny domowej, kraj włożył wiele wysiłku w naprawę i ulepszenie zniszczonej infrastruktury i osłabionych instytucji socjalnych i politycznych.

 

Według indeksu Heritage Foundation z 2014 roku Angola zdobyła 47,4 punkty w kategorii wolności ekonomicznej, co plasuje ją na 160. miejscu na świecie. Jej punktacja wzrosła o 0,4 pkt w stosunku do roku poprzedniego dzięki poprawie w kategoriach wolności fiskalnej, inwestycji i handlu. Na przestrzeni 20 lat pojawiania się indeksu, punktacja Angoli wzrosła o 20,3 punktów i tym samym znalazła się w pierwszej dziesiątce krajów o największym progresie w kategorii wolności ekonomicznej na świecie. Angola uzyskała wzrost w siedmiu z dziesięciu parametrów uwzględnianych w badaniu, takich jak wolność monetarna czy wolność handlu.

Opinia Banku Światowego o angolskiej ekonomii:

Angolska ekonomia nabrała nowego impetu w 2014 roku wraz ze wzrostem PKB o 4,4%. Porównując ją z innymi krajami Afryki Subsaharyjskiej bogatymi w ropę, wpływy z wydobycia paliwa są stosunkowo dużą częścią dochodów Angoli.

 

Po raz pierwszy od kryzysu z 2009 roku szacuje się, że Angola zarejestrowała deficyt budżetowy, będący skutkiem wahań cen na rynku paliwowym, choć dużo mniejszy, niż się spodziewano. To przypomina nam o uzależnieniu Angoli od cen paliwa. Budżet Państwa na 2014 rok jest dużo bardziej ekspansywny w skosunku do 2013 roku, ze wzrostem wydatków o 3% PKB, osiągając w sumie 13% PKB.

 

Dzięki wzrostowi produkcji rolnej, zredukowania importu produktów spożywczych oraz wysiłkom Banku Centralnego Angoli w celu ustanowienia nominalnego kursu walutowego inflacja stale obniżała się aż do osiągnięcia wartości jednocyfrowej w 2014 roku. Homologiczna stopa procentowa obniżyła się, osiągając poziom najniższy od dziesięcioleci w 2013 roku (8,9%), a w grudniu 2013 zeszła do poziomu 7, 69%.

źródło: www.worldbank.org, tłumaczenie własne

Po latach wojny domowej, która zniszczyła ścieżki komunikacyjne i infrastrukturę turystyczną kraju, Angola przeżywa okres rozkwitu ekonomicznego wraz z inwestycjami rządu w rekonstrukcję kraju. Dzisiaj Luanda jest ważnym centrum handlowym przyciągającym wiele międzynarodowych firm specjalizujących się w dziedzinach takich jak finanse, inżynieria czy turystyka. Pomimo iż najczęstszą przyczyną przybywania zagranicznych gości do Angoli są sprawy biznesowe, wzrasta również znaczenie turystyki wakacyjnej. Tworzone są nowe trasy turystyczne, a oferty rynkowe stają się coraz atrakcyjniejsze. W celu promowania zrównoważonego rozwoju Rząd Angoli przygotował plan zwiększenia liczby turystów przybowających do Angoli.

Zakwaterowanie

Hotele: 81
Miejsca noclegowe: 351
Resorty turystyczne: 11
Aparthotele: 5
Pensjonaty: 134
(Dane na rok 2009)

Atrakcje turystyczne

Miradouro da lua, Wodospady Kalandula, Czarne Kamienie z Pungo Andongo, Plaża Coatinha, Wodospady Tazua, Wyspa Cabo (Wyspa Luandy), Zatoka Luandy, Park Narodowy Cameia, Park Narodowy Candangala, inne parki narodowe

Najchętniej odwiedzane miasta

Luanda, Malanje, Namibe, Moxico

INFORMACJE OGÓLNE
Luanda jest jednym z najdroższych miast na świecie, a poruszać się po mieście można
w zasadzie tylko samochodem (transport publiczny ogranicza się do sieci prywatnych
minibusów, które nie są bezpiecznym środkiem transportu). Koniecznością jest wynajęcie
samochodu z kierowcą, a cena tej usługi jest stosunkowo wysoka.
Co do zasady należy unikać poruszania się po zmroku i najlepiej podróżować w towarzystwie osoby, która zna
miasto i wie, gdzie nie należy wjeżdżać lub wchodzić.

Angola jest pod znacznym wpływem kultury portugalskiej. Angolczycy czują bliższy
związek z Portugalią i Brazylią niż z obywatelami sąsiednich krajów afrykańskich.
Najbardziej rozpowszechnione w Angoli są miejscowe wierzenia oraz religie synkretyczne,
wykorzystujące elementy chrześcijaństwa. Wyznaje je ok. 47% ludności, głównie na
terenach wiejskich. Ok. 38% Angolczyków wyznaje katolicyzm, a 15% – protestantyzm.
Religia nie odgrywa istotnej roli w biznesie.
W środku dnia obowiązuje przerwa na obiad i nie jest to pora do załatwiania spraw biznesowych.
Kobiety są w pełni równouprawnione, aczkolwiek co do zasady preferują opiekę nad
dziećmi i rolę pani domu niż karierę zawodową.
Nie należy robić zdjęć budynkom rządowym, a przed sfotografowaniem danej osoby
lepiej zapytać ją o zgodę (Angolczycy zwykle lubią być fotografowani).

BUDOWANIE RELACJI
W relacjach biznesowych Angolczycy są ostrożni, muszą poznać dokładnie potencjalnego
partnera przed podjęciem jakichkolwiek decyzji.
Ważne jest klarowne przedstawienie proponowanego projektu i wyjaśnienie wszystkich
pojawiających się pytań/wątpliwości. Kluczowe jest budowanie relacji poprzez spotkania
nieformalne (restauracja, bar itp.), przy czym należy pamiętać o tym, że partner angolski
prawdopodobnie przyjdzie na spotkanie spóźniony, co jest lokalną normą (podejście
do czasu jest względne).
W relacjach z Angolczykami zalecana jest cierpliwość i brak natarczywości/agresji.
Obywatele tego kraju są szczególnie wyczuleni na tym punkcie. Zwykle nie okazują
niezadowolenia lub dyskomfortu, ale nie zapominają niewłaściwego zachowania
i urazów. Łatwo można zrazić partnera już na wstępie, co potem może być niemożliwe
do odbudowania. Należy bezwzględnie unikać „dawania lekcji” i uwag wyrażanych
z poczuciem wyższości.

Z komentarzami na tematy polityczne lepiej wstrzymać się do chwili nawiązania bliskiej znajomości.
Angolczycy nie spieszą się z podjęciem decyzji i źle odbierają popędzanie. Nawiązanie
relacji nieformalnych skraca dystans i zwykle ułatwia osiągnięcie konkluzji. W tej sytuacji
łatwiej jest wywrzeć przyjacielską, skuteczną presję na partnera.

KOMUNIKACJA
Język portugalski jest powszechnie używany w miastach. Bez znajomości tego języka
nawiązanie i utrzymanie trwałych relacji biznesowych jest wysoce problematyczne.
Wśród młodych przedsiębiorców zdarza się znajomość języka angielskiego, a wśród starszych
– francuskiego.

UBIÓR BIZNESOWY
W trakcie spotkań biznesowych należy ubierać się formalnie (ciemny garnitur, jasna koszula),
zgodnie z europejskimi zwyczajami, mimo ciepłego klimatu. W przypadku spotkań
mniej formalnych można zastosować ubiór typu smart casual (ciemna marynarka,
jasne spodnie). Nietolerowane jest niechlujstwo (wygniecione koszule, niewypastowane
półbuty).
Zdecydowanie obowiązuje zasada: „jak cię widzą tak cię piszą”. Krótkie spodnie są dopuszczalne jedynie na sportowe spacery po Marginal lub Ilha.

UPOMINKI
Upominki są mile widziane i wskazane. Mogą to być np. ozdoby (dla pań), drobne gadżety
lub alkohole (dla panów). Ze swojej strony Angolczycy zwykle rewanżują się rzemiosłem
ludowym (popularne są drewniane figurki o nazwie „pensador” – myśliciel).

INFORMACJE DODATKOWE
W Angoli poważnym problemem bywają niskie kompetencje zawodowe, w różnych
sektorach i na różnych szczeblach. Warto założyć, że rozmówca słabo zna kwestie
techniczne i nie rozumie niuansów ekonomicznych. Lepiej kilka razy szczegółowo
i w prosty sposób wyjaśnić ewentualne wątpliwości niż pozostawić rozmówcę w niewiedzy,
która zniechęca do podjęcia decyzji. Przedstawiając propozycję należy zrobić
to możliwie konkretnie – abstrakcyjne ogólniki będą zdecydowanie działać na niekorzyść
porozumienia.

(Źródło:https://www.msz.gov.pl/pl/p/msz_pl/polityka_zagraniczna/dyplomacja_biznes/wydarzenia/informator_o_roznicach_kulturowych_w_miedzynarodowych_relacjach_biznesowych)